Naturalny obieg wody na ziemi to cykl hydrologiczny, w obiegu zamkniętym. Siłą napędową obiegu wody jest energia słoneczna. W skrócie ciepło wytwarzane przez Słońce powoduje parowanie wody z powierzchni zbiorników wodnych jak i również z powierzchni gleb i roślin. Powstałe cząsteczki pary wodnej unoszone są przez ogrzane powietrze. Wraz z wzrostem wysokości, para wodna powoli schładza się, w wyniku czego dochodzi do skraplania się (kondensacji) pary wodnej. Efektem tego procesu jest tworzenie się chmur. Dzięki naturalnej cyrkulacji powietrza chmury przenoszone są nad lądy.

Gdy temperatura obniży się do odpowiedniego poziomu, krople wody rozrastają się i pod wpływem ciężkości spadają z chmur na ziemie w postaci opadów np. deszczu, śniegu oraz gradu. Woda, która trafi na kontynenty oprócz zasilenia podziemnych warstw wodonośnych
i cieków wodnych znajdujących się na powierzchni dodatkowo ponownie paruje. Parowanie wody powoduje zamknięcie się obiegu wody w przyrodzie. Obieg wody w przyrodzie dzieli się na cykl pełen zamknięty czyli pomiędzy oceanami, atmosferą i lądem obejmujący wszystkie przemiany wody nazywamy dużym obiegiem, i drugi obieg nazwany małym obiegiem obejmujący parowanie i opad pomiędzy atmosferą i lądem lub atmosferą i oceanem. Należy zaznaczyć, iż ze wszystkich opadów aż 80% ich trafia do mórz i oceanów, a tylko pozostała część na kontynenty.

Należy pamiętać, że zasoby wody pitnej zmniejszają się w wyniku rozwoju cywilizacji
i działalności człowieka. Niszczycielska działalność człowieka doprowadza między innymi do zanieczyszczenia rzek, jezior i mórz. Człowiek rok rocznie produkuje miliony ton odpadów, które trafiają do środowiska naturalnego, zanieczyszczając je. Powoduje to zmniejszenie dostępności do czystej i bezpiecznej wody. Regulowanie rzek oraz stawianie kolejnych tam stanowi również bardzo duże zagrożenie dla obiegu wody w przyrodzie oraz jej dostępności. Jednym z jaskrawszych przykładów braku poszanowania natury przez człowieka jest przykład jeziora Aralskiego, które poprzez niszczycielską działalność człowieka w ciągu 50 lat zmniejszyło swoją powierzchnię lustra wody z około 68 000 kilometrów kwadratowych do około 13 500 kilometrów kwadratowych. Pamiętajmy jesteśmy częścią ekosystemu, wspólnie dbajmy o otaczającą nas przyrodę. Człowiek bez przyrody nie ma szans na przeżycie.